Toskańska zupa fasolowa Ribollita

Zupa gulaszowa nie jest tym, co najbardziej lubię. Ba! Nawet nie przepadam, jak mi coś w zupie pływa (poza małymi wyjątkami, jak zupa meksykańska czy ogórkowa mojej mamy). Ale… jak coś jest włoskie i na dodatek pochodzi z uwielbianej przeze mnie Toskanii, to wstyd byłoby tego nie spróbować.

I tak zrobiłam toskańską zupę fasolową, którą normalnie omijałabym szerokim łukiem, bo właściwie jest kwintesencją tego wszystkiego, czego dotychczas nie lubiłam. A przy okazji dowodem na to, jak przekonania z przeszłości mogą nas ograniczać.

Do rzeczy. Toskańska zupa ribollita to wyjątkowo sycące połączenie warzyw, strączków i chleba. Jak widać po składnikach, przyrządza się ją na bogato! Zupa włoska z fasolą, jarmużem i czerstwym chlebem to moim zdaniem propozycja na obiad. Nie wiem jak Ty, ale ja po takiej porcji byłam naprawdę najedzona, Piotrek też nie narzekał (o dziwo, nawet nie kręcił nosem na brak mięsa, a w zupach „obiadowych” zawsze musi je mieć).

Dzięki temu, że to zupa fasolowa, ma przy okazji sporo białka, bo 16 g w jednej porcji. Do tego 10 g tłuszczu i 53 g węglowodanów. Kalorii też całkiem sporo jak na zupę – 358.

Ja ją zrobiłam na 4 porcje, ale to były naprawdę porządne miski zupy – myślę, że spokojnie wyjdzie ich więcej przy „normalnym” zapotrzebowaniu. Lecz mam przy okazji uwagę. Całość po ugotowaniu jest gęsta i tak zresztą ma być. Tylko jeśli robisz ribollitę z jarmużem na kilka dni, wtedy jeszcze bardziej się zagęści w lodówce przez ziemniaki i fasolę. Wtedy, na drugi dzień, trzeba będzie ją rozrzedzić – bulionem, jeśli masz, a jak nie, to wodą. Pamiętaj jedynie, aby po jej dolaniu, wywar zagotować. Gotowy?