Sałatka w słoiku

Jak może się już zorientowałeś, jestem fanką kaszy jaglanej. Używam jej do deserów, kotlecików, burgerów, ale także i do sałatek. Dodatek kaszy sprawia, że są one sycące, pożywne. W letni dzień stanowią dla mnie alternatywę dla obiadu, choć zwykle jem je na kolację lub zabieram do pracy.

I o tej ostatniej wersji dziś będzie. Drogi Panie, Droga Pani – oto przed Tobą hit „internetów”, czyli sałatka w słoiku. Niezwykle prosta w przyrządzeniu, do tego jeszcze łatwiejsza w transportowaniu. A dzięki temu, że układa się ją warstwowo, przepięknie się prezentuje.

Dziś jednak nie będzie o jej właściwościach zdrowotnych, lecz pewnych mankamentach, które mi się nasunęły podczas jedzenia sałatek w słoiku. Po pierwsze, sos trzeba spakować osobno. Najlepiej do mini słoiczka, wtedy masz pewność, że nic nie wypłynie. Sałatek nigdy nie polewa się sosem na bazie oliwy czy octu wcześniej, ponieważ pod ich wpływem warzywa miękną, stają się mniej apetyczne. Wyjątkiem są sosy majonezowe, które mają działanie „konserwujące”.

Druga sprawa, to wymieszanie takiej sałatki. Bo oh, ah, tak pięknie wygląda, ale przecież nie chcesz każdego ze składników jeść z osobna? A czasami sięganie widelcem na sam spód i próba wymieszania spełza na niczym. I na to jest prosty patent. Wystarczy zostawić trochę więcej miejsca w słoiku, wtedy o wiele łatwiej jest całość ze sobą połączyć przed jedzeniem i nic się nie wysypuje (tak proste, a tak odkrywcze – przynajmniej dla mnie).

No i w sumie to tyle. Dla mnie największym plusem tego sposobu podawania sałatki jest to, ze łatwo ją ze sobą zabrać. Słoik jest wygodniejszy w transporcie niż niejeden przeznaczony do tego pojemnik.